Sevgili Leyla Aslanoğlu, içinde yaşadığı sıkıntı dolu günleri bizlerle paylaştığı için kendisine teşekkür eder, minik Derin’in bir an önce sıkıntılarından kurtulup sağlığına kavuşmasını dilerim.

AA: Kısaca bize kendinizi tanıtır mısınız?
LA: Merhaba ben Leyla Aslanoğlu, 40 yaşındayım. Derin doğana kadar tekstil üzerine kendi işyerim vardı, Derin doğunca kapamak zorunda kaldım. 23 yıllık evliyim, şu anda evde Derin’le ilgileniyorum.

AA: Kaç yaşında, kaç çocuğunuz var?
LA: 2 kızım var. Büyük kızım 22 yaşında. Küçük kızım 14 aylık.

AA: Çocuğunuzdaki gıda alerjisi belirtilerini ilk ne zaman fark ettiniz?
LA: Kızım Derin ilk doğduğunda sorunsuz sağlıklı bir bebekti. 3 aylık olduğunda emmeyi reddetmeye başladı. Bu bizim için büyük bir sorundu. Öncelikle yüzünde ufak sivilce benzeri kırmızı lekeler çıkıp bikaç saat içinde kayboluyordu. Hışıltılı solunumu vardı. İlk belirtiler bunlardı. Çevremde hiç alerjik bir durum görmemiştim ve bu konuda bilgisiz olduğum için belirtileri anlamadım. Doktorumuz da anlamadı.

AA: Teşhis koyulana kadar nasıl bir süreç geçirdiniz?
LA: Kızım 4 aylıkken kakasında kan olduğunu farkettim ve hemen acile götürdüm. Gereken tüm testler yapıldı ama bir sonuç alamadılar. Bir hafta içinde 9 farklı doktora götürmeme rağmen hiçbiri durumu anlamadı. Çünkü testler temiz çıkıyor ama kanama sürekli devam ediyordu. En son özel hastanedeki bir uzman, Gastroenteroloji’de gitmemi önerdiği doktordan randevu aldım. Bu görüşme sonunda alerji olabileceğini, bana anne sütünü keserek mama denemesi yapmamı söyledi. Ben bu arada diyet yapıp sütümü saklıyordum tabi, bu mama denememiz profesör tarafından kan durmadıkça uzadı da uzadı. Aradan bir ay geçti, en sonunda dayanamayıp dedim kızım sütü bırakıcak emzireyim zaten diyet yapıyorum, tamam deyince ben hemen bebeğimi sevinçle aldım emzireceğim ama o ki bebeğim artık emmeyi unutmuştu. Üzüntüden süt kesilir derlerdi de inanmazdım, bu benim için çok üzücü bir durumdu. Sonra profesör kolonoskopi olması gerektiğini söyledi, kolonoskopi yapıldı ve alerjiye bağlı proktokolit teşhisi koyuldu.

AA: Teşhis koyulduktan sonra nasıl bir yol izlediniz?
LA: Teşhis koyulduktan sonra kızım anne sütünü de almayınca mamaya devam ettik, tabi ben o profesör’e gitmedim bir daha. Sadece Neocate yemesine rağmen günde 8 kere kanlı kaka yapıyordu. Kahroluyordum. Şişli Etfal Hastanesi’nde bir doktora gidiyordum, doktorumuz immun yetmezliği için Kanuni Sultan Süleyman Hastanesi’ne, alerji için Çapa’ya sevk ediyordu çünkü bu bölümler Şişli’de yoktu. Haftanın 4 günü hastanelerdeydim, sabah 6’da evden çıkıp akşam 5’de eve gelebiliyordum, çok zor günlerdi. Tabi her bölüm farklı test istiyordu, sonuçlarda hiç bişey çıkmıyordu, evet alerjiydi ama diyet mama vermeme rağmen 4,5 ay geçmişti aradan ama kan durmuyordu. En sonunda alerji grubundaki annelerden Tufan Kutlu’nun adını duydum ve ona gittim tahlilleri falan görünce tekrar kolonoskopi dedi ve 2.kolonoskopisini oldu kızım. Sonuçlarda eozinofil çıktı, Tufan Bey hemen kortizon tedavisi verdi, kortizona başladığımız 2.gün kan kesildi. Rahatlamıştım artık kan görmüyordum, 4,5 ay sonra bu benim için dünyalara bedeldi.

AA: Bu süreçte sizi en çok zorlayan etken ne oldu?
LA: Bu süreçte beni en çok zorlayan kızımın süt haricinde bir de çoklu besin alerjisi olmasıydı, ne verirsem dokunuyordu, pirinç, patates, elma, mısır unu yani verebileceğim neredeyse hiç bişey yoktu. Biraz ilerlemiştik ki şu son 1 aydır aynı sorunları yaşıyorum, yine başa döndük, yine kan görmeye başladım. Bu beni kahrediyor, dokunan hiç birşey vermememe rağmen kan kesilmiyor. Şu anda verdiğim meyvelerden armut, sebzelerden kabak, havuç, karnıbahar, bir de yulaflı mama. Sevindiğim tek şey kızım Neocate’i severek içiyor.

AA: Size bu süreçte en çok destek veren kişi kim oldu?
LA: Bu süreçte en çok destek veren kişiler eşim ve büyük kızım Gözde oldu.

AA: Zamanı geri çevirebilme şansınız olsaydı alerji ile mücadelenizde neyi yapmak ya da yapmamak isterdiniz?
LA: Zamanı geri döndürebilseydim hiç o Profesör’e gitmezdim, kızımı da anne sütünden mahrum bırakmazdım. Tufan Kutlu’ya giderdim.

AA: Alerji ile yeni tanışan annelere neler önerirsiniz?
LA: Hiç bir ayrıntıyı atlamasınlar, benim ailemde, çevremde hiç alerjili birisi olmadığından çok bilinçsizdim. Sadece alerji ismini bilirdim ve bu kadar zor bir hastalık olduğunu bilmezdim.

AA: Ülkemizde gıda alerjisinin daha iyi tanınması ve geniş kitlelerce anlayış gösterilmesi için sizce neler yapılmalı?
LA: Tvlerde yayınlansa veya afişlerle de tanıtılabilir. Size şunu söyleyeyim, içinde olmadığımız sürece pek de dinlemiyoruz sanırım toplum olarak…

AA: Son olarak eklemek istedikleriniz?
LA: Bütün alerjili bebeklerimizin çabucak iyileşmesini diliyorum…