Alerjik Anne, yani ben Özlem Ceylan, 1976 yılında İzmir’de doğdum. Ege Üniversitesi Tekstil Mühendisliği bölümünden mezun olduktan sonra uzun yıllar Moda ve Hazır Giyim sektöründe çalıştım.
2002 yılında İstanbul’a yerleşip 2003 yılında yine kendim gibi İzmirli bir mühendis ile evlendim. Yoğun iş hayatı nedeni ile çok geç yaşta çocuk sahibi olmaya karar verip zor bir hamilelik ve doğum süreciyle 2010 yılında anne olabildim.
Oğlum Efe’nin doğumu ile, yıllardır beraber yaşadığımız alerji bir kez daha su yüzüne çıkmış oldu. Nitekim ailemde hemen hemen herkes alerjik bir bünyeye sahip. Anneannem, annem, babam, iki teyzem, teyze çocuklarım, ablam, ablamın ikizleri, ben, eşim ve nihayetinde böyle bir soy ağacına sahip olan oğlum… İşin ilginci hepimizin alerjisi farklı alerjenlere ve gösterdiğimiz alerjik reaksiyonlar birbirinden çok farklı. Ancak şüphesiz en ciddi reaksiyon gösteren bu zincirin son halkası olan 5 yaşındaki oğlum…
Yıllardır süregelen ancak zaman içerisinde hafifleyen çoklu besin alerjimin yanı sıra; polen, küf mantarı, ev akarı, metal, güneş, soğuk hava(rüzgar), kozmetik, kimyasal koruyucular ve sigara dumanı alerjilerim de var. Gıda alerjim nedeni ile 3 kez anafilaksi geçirdim. Oğlumun da aynı riski taşıdığı alerjenler mevcut. Bu nedenle alerji artık bizim için vazgeçilmez bir hayat tarzı…
40 yıldır beraber yaşadığım ve oğlumu büyütürken daha da detaylı tecrübe edindiğim alerjiye dair tüm bilgi ve birikimlerimi yaklaşık 4 yıldır sosyal medyadaki alerji grupları üzerinden diğer aileler ile paylaşmaktaydım. Nihayetinde gördüm ki alerji ile ilgili anlatacak, paylaşacak çok şeyim var. Bu bilgileri derleyip toparlamak, teşhisi yeni koyulan ve alerji ile yeni tanışan ailelere ışık tutmak, alerji konusunda ülkemizdeki kaliteli yayın eksikliğinden kaynaklanan açığı dünyadaki gelişmeleri ve bilimsel makaleleri sürekli takip ederek bir nebze olsun kapatabilmek amacıyla 18 Ağustos 2014 tarihinde bu bloğu kurdum.
Ancak bu blog sadece benim ve oğlumun hikayesinden ibaret olsun istemedim. O yüzden “Anneler Anlatıyor” başlığı altında alerjik çocuk yetiştiren diğer ailelerin hikayelerine de yer vermekteyim. Siz de hikayenizin bu blogta yer almasını isterseniz alerjikanne@gmail.com email adresinden veya Alerjik Anne facebook sayfasından bana ulaşabilirsiniz.
Hepinize alerjenlerden uzak, sağlıklı günler diliyorum…
Alerjik Anne 
Özlem hanım eozinofilik kolit hakkında bir bilginiz varmı kalıcımı geçicimi nasıl bir hastalık kızıma 1.5 yaşında bu teşhisibkoydular
BeğenBeğen
Merhaba,
Grupta yazıştığımız için tekrar burada yazmadım uzun uzun. İnşallah ikinci bir görüşle teşhisiniz kesinleşir ve daha sağlıklı yol alırsınız diye ümit ediyorum.
BeğenBeğen
Merhaba Özlem Hanım,
Bugün blogunuzu tesadüfen keşfettim, yaşadıklarınızdan yola çıkarak başlattığınız bu paylaşımdan dolayı kutlarım. 7 yıl önce kızımda alerjiler başladığında, etrafımda benzer bir durumu yaşayan kimse yoktu. Durumu algılamak, hayatımızı ona göre düzenlemenin ötesinde bir de etrafımdakilere durumu anlatmaya çalışmak beni çok yormuştu, üstelik kızımın neredeyse herşeye alerjisi vardı (İgE total 13.000) ve benzer bir durumda olan hiçkimseyi tanımıyordum. Oysa fikir alışverişine, dertleşmeye, bunun hafifleyeceğini söyleyecek birilerinden duyacağım umut dolu birkaç cümleye ne çok ihtiyacım vardı…Bu tür bir paylaşım platformu oluşturarak çok önemli birşey yapmışsınız, ben de katılım için başvurdum facebook üzerinden az önce. Ben 5 yıl kadar önce bir blog yazmaya başlamıştım ancak iş güç derken devamını getiremedim ve inaktif hale getirdim. Şimdi oğlum dünyaya geldi, 6 aylık oldu, onunla sürecimiz nasıl ilerleyecek bekliyoruz, tedbirli olmaya çalışıyorum ancak ne kadar tedbirli olursanız olun terslikler oluyor. Oğlum 4 günlük olana kadar sütüm birkaç damlayı geçmedi, hastaneye git gel, bir yandan kızım hastalandı, oradaki çocuk doktorumuza kızımızın alerji durumunu söylememize rağmen oğluma 3 gün boyunca az da olsa inek sütü bazlı mama verdik, mamayı tanımıyordum pregomin değildi ama yeni bir mama diye düşündüm oysa bildiğimiz inek sütlü mamalardanmış…Ben de o lohusa halde üzerini okumamıştım. Oysa ben alerjiyle yatmış alerjiyle kalkmşıım onca yıl, nasıl yaptım bu hatayı diye çok hayıflandım. Ne acı ki bu istanbulun en iyi hastanelerinden birinde oldu. Üstelik, yine aynı hastanede tüm uyarılarıma rağmen oğlumu bakım için götürdüklerinde ya da kan alacakları zaman susturmak için hemşireler lateks eldivenleri şişirip ağzına tıkıyorlardı. Kızımda lateks alerjisi vardı, oğlum da alerji eğilimli labilir, yapmayın diye bağırıp çağırmaya başlayan kadar…kimbilir kaç bebeğin alerjisi bu şekilde tetikleniyor…
Sizi tekrar tebrik ediyorum, başarılar diliyorum. Umarım bir gün yüzyüze tanışma şansımız olur.
Sevgiler,
BeğenBeğen